„Z przedszkola moje dziecko na nic się nie przyda. Bawi się cały dzień.” Tak mówi większość rodziców, zupełnie nie rozumiejąc, że to w grach i zabawach w dużej firmie dzieci uczą się najważniejszej rzeczy – zachowań społecznych.
Dzieci w wieku od trzech do sześciu lat formułują postawy, które determinują ich zachowanie wobec bliskich, pomoc i miłosierdzie, szacunek wobec innych, a jednocześnie bronią własnych interesów. Nie trzeba dodawać, że podstawą zachowania w społeczeństwie jest także rodzina. Spotykając się z innymi dziećmi w przedszkolu, czy innej szkole, dzieci uczą się dołączać do grupy, nadążyć za wszystkimi. Ten dość trudny proces może trwać latami.
Kontakt
„Czy mogę się z tobą bawić?” W przedszkolu codziennie nawiązują się nowe relacje, dzieci zbierają się w towarzystwie, aby się bawić, uczą się deklarować swoje życzenia i łatwo znosić odmowy.
Zachowanie grupowe
Wspólne zabawy stawiają dzieciom jednocześnie kilka wymagań: muszą dzielić się rolami, przyzwyczajać się do siebie, pomagać innym, rozwiązywać problemy. Od trzech lat dzieci mogą samemu pomagać sobie w radzeniu sobie z niektórymi problemami swoich pociech: składaniem zabawki, budowaniem zamku. W takim przypadku każdy musi być w stanie wyrazić swoje myśli i pragnienia. Im dzieci mają lepszą mowę, tym łatwiej się do siebie zbliżą.
Zrozumienie i przestrzeganie ogólnych zasad
Będziesz go potrzebować do każdego rodzaju gry. Zrozumienie wszystkich zasad i umiejętne ich stosowanie to ważny krok w rozwoju umysłowym i społecznym dziecka. Na przykład nawet małe dzieci pamiętają zabawę w chowanego. Gry fabularne zaczynają się podobać dopiero od czwartego roku życia.
Umiejętność trzymania się swoich życzeń
Jest to bardzo trudne dla dzieci w przedszkolu. Nawet pięciolatki mogą mieć problem z ustawianiem się w kolejce i czekaniem na jej przyjazd. Małe dzieci z wielkim trudem pokonują rozczarowanie: zgubiwszy się w czymś, natychmiast wylewają się ze łez. Uczniowie już teraz potrafią radzić sobie z rozczarowaniem.
Skromność
Brak bycia w stałym centrum uwagi jest dla wielu czymś zupełnie niezwykłym. Muszą stać się częścią grupy, aby zyskać uznanie.
Dzieci uczą się prawidłowych zachowań społecznych początkowo poprzez własne doświadczenia i doświadczenia. Nauczyciele tworzą tło dla doświadczenia w grach, pomagają w przypadku konfliktu, wyjaśniają, jak znaleźć się w konkretnej sytuacji. I powinni być przykładem, bo wszystkie dzieci są bardzo spostrzegawcze.
