Minął czas, kiedy zaczęłaś karmić piersią, dręczona pytaniami o przywiązanie, odżywianie i ilość mleka. Ale jak tylko początkujący rodzice zrelaksują się… Pierwsze zęby w studio! A wraz z nimi pierwsze kęsy.
Często matka bardziej martwi się pytaniem: „Czy robi to celowo?” Jest mało prawdopodobne, że Twoje dziecko zdaje sobie sprawę, jak bardzo to boli. Swędzą nowe zęby, zainteresowanie eksploracją otoczenia jest bardzo duże, chcę wszystko pogryźć, a reakcja mamy przypomina zabawną zabawę. Mówią, że dzieci mogą gryźć z braku mleka lub uwagi matki. Łamanie i obrażanie się na dziecko nie jest wyjściem. Postaraj się być cierpliwy i odstaw go od piersi.
Niektóre matki mają szczęście: reakcja na ból po pierwszych nieoczekiwanych ukąszeniach przeraża dziecko na tyle, że nie kontynuuje takich eksperymentów. Mama nie miała czasu wymyślić, jak właściwie zareagować, syczała, piszczała z bólu i to wystarczyło.
O ile nie straszysz swoją chłopczycą takimi rzeczami, eksperci od karmienia piersią zdecydowanie odradzają dalsze piszczenie i syczenie. Taktyka jest następująca: gryź - powiedz „mamo boli” - włóż mały palec do ust (zatkaj nos/przyciśnij go bliżej klatki piersiowej) - wyciągnij brodawkę z ust - zatrzymaj się na kilka minut - kontynuuj karmienie. Jeśli gryzie ponownie, powtórz te czynności, nieznacznie wydłużając czas przerwy. Staraj się podążać za prawidłowym przywiązaniem i weź pierś, jeśli zobaczysz, że dziecko jest pełne.
Istnieją pewne warunki wstępne przed ugryzieniem:
- dziecko jest już pełne i odciąga uwagę od procesu ssania;
- dziecko zaczyna bawić się sutkiem;
- jest chytre spojrzenie i figlarny uśmiech znany wszystkim pogryzionym matkom.
Zwracanie uwagi na te znaki i prawidłowe reagowanie na ugryzienia może pomóc uniknąć niepotrzebnych obrażeń. Z czasem Twoje dziecko zrozumie, że takie zachowanie nie sprawia, że mama jest szczęśliwsza i bliższa, i przestanie gryźć.
