Tysiące lat temu próbowali zdefiniować pojęcie „świadomości”. Wraz z rozwojem nauczania filozoficznego pojawiło się wiele odrębnych nurtów i szkół, które miały własne metody badania tego zjawiska. Nadal nie ma jasnej, obiektywnej definicji świadomości, jej struktury.
Problem świadomości był i jest badany przez różne gałęzie filozofii. Jeśli weźmiemy pod uwagę aspekt ontologiczny, to aby odpowiedzieć na pytanie, trzeba znać jego pochodzenie, strukturę, związek z nieświadomością i samoświadomością. Będziesz także musiał wyjaśnić związek między materią a świadomością. To dość złożony proces, który wymaga obiektywizmu.
Trzy podejścia do badania pojęcia „świadomość”
Istnieją trzy główne podejścia do badania świadomości. Każdy z nich ma swoje zalety i wady. Razem mogą dać mniej lub bardziej wyraźny obraz.
Aspekt epistemologiczny. W tym przypadku badane są zdolności poznawcze, dzięki którym jednostka jest w stanie przyswoić nową wiedzę.
Podejście aksjologiczne. Świadomość jest postrzegana jako holistyczna natura.
Podejście prakseologiczne. Na pierwszym planie są aspekty działalności. Szczególną uwagę zwraca się na związek świadomości z ludzkimi działaniami.
Definicja pojęcia „świadomość” w filozofii
W filozofii świadomość można zdefiniować jako najwyższą zdolność umysłowego odbicia otaczającej rzeczywistości. Świadomość jest wyjątkowa dla człowieka. Świadomość nie może być beznamiętnym, pozbawionym emocji odbiciem świata wewnętrznego lub zewnętrznego. Trzeba mówić o fenomenie świadomości, jak o doświadczeniu i wiedzy jednocześnie, które zachodzą wewnątrz jednostki.
Istnieje inna definicja świadomości - jako celowe odzwierciedlenie otaczającej rzeczywistości, na podstawie której regulowane jest jej zachowanie. Myśl ludzka przez długi czas kierowała się tą ideą świadomości. Jednocześnie przez długi czas nieświadome i świadome stanowiły jedno, a nie rozdzielone. Świadomość często była utożsamiana z inteligencją i myśleniem.
Wielkim problemem dla oddzielenia świadomości, jej definicja jest taka, że w każdym akcie świadomości załamuje się wyjątkowość i oryginalność osoby. Świadomość wyraża się dosłownie w każdej ludzkiej manifestacji. Według Nietzschego nie można go oddzielić od doświadczenia życiowego. To musi być studiowane razem z nim.
Struktura świadomości
Filozofia uważa świadomość za integralny system. Jednak w każdym odrębnym nurcie filozoficznym ma zupełnie inną strukturę. Na przykład A. Spirkin identyfikuje trzy główne sfery: poznawczą, emocjonalną, o silnej woli.
Ale C. G. Jung już identyfikuje cztery funkcje świadomości, które manifestują się na poziomie świadomym i nieświadomym: myślenie, uczucia, doznania, intuicja.
Do tej pory filozofowie starają się nadać wyraźną strukturę świadomości, ale wszystko to odbywa się w pewnym stopniu subiektywnie.
