Do 6 miesięcy dziecko może być całkowicie karmione piersią bez szkody dla zdrowia i rozwoju. Są jednak w życiu sytuacje, kiedy jest to niemożliwe. W takich przypadkach odpowiednia jest wczesna żywność uzupełniająca.
Zanim zaczniesz wprowadzać pokarmy uzupełniające, musisz upewnić się, że dziecko jest w stanie je zjeść, w przeciwnym razie możesz rozwinąć uporczywą niechęć do jedzenia „dorosłego”. Istnieją pewne oznaki braku percepcji jedzenia. Najważniejsze, że u dziecka wyzwalany jest odruch pchania, jest to rodzaj reakcji ochronnej przed przypadkowym połknięciem ciał obcych.
Cechy ciała dziecka
Ważnym czynnikiem jest gotowość układu pokarmowego dziecka. Mleko matki może być całkowicie wchłonięte przez organizm, do trawienia „dorosłego” pokarmu potrzebna jest wystarczająca ilość enzymów i dobra motoryka jelit. Uważa się, że przewód pokarmowy dojrzewa wcześniej u sztucznych ludzi, ponieważ od urodzenia otrzymują „obcą” żywność. Dlatego półtora miesiąca wcześniej wprowadza się do nich pokarmy uzupełniające.
Wybór wczesnych uzupełniających pokarmów ma niemałe znaczenie. Wielu rodziców, czasami za radą sowieckich pediatrów, zaczyna uzupełniać żywność z sokami. Soki nawet dla osoby dorosłej to śmieciowe jedzenie, zawierają dużą ilość cukru (fruktozy), na 100 g wody około 3 łyżki. l., nawet domowej roboty. Ponadto w wieku 5 miesięcy dziecko nie ma enzymów, które pomogłyby mu w trawieniu soku owocowego. W rezultacie może wystąpić biegunka lub alergie.
Od czego zacząć i jak gotować
Wczesna żywność uzupełniająca zaczyna się od jednorodnego przecieru warzywnego (płynnego, bez grudek). Możesz go sam ugotować lub użyć z puszki. Przy wyborze przecierów przemysłowych należy koniecznie zwrócić uwagę na skład i opakowanie. W składzie nie powinno być nadmiaru, z wyjątkiem warzyw i wody. Jeśli pokrywka nie wydziela bawełny po otwarciu słoika, natychmiast wyrzuć puree. Otwarty słoik możesz przechowywać nie dłużej niż jeden dzień, więc jeśli nie chcesz skończyć jeść po dziecku, musisz go bezwzględnie wyrzucić.
Przygotowując samodzielnie tłuczone ziemniaki, należy pamiętać, że nie wolno solić potraw, dopóki dziecko nie ukończy roku. Wymaganą ilość sodu otrzymuje z mlekiem (lub mieszanką) matki. Oczywiście żaden dorosły nie zje świeżej żywności, ale dziecko nie ma jeszcze własnych preferencji smakowych i nie trzeba go narzucać. Zadaniem żywności uzupełniającej jest zapoznanie Cię z nową żywnością, stopniowe przyzwyczajanie Cię do wspólnego stołu.
Warzywa na pierwszy dodatek wybierane są z grupy białej i zielonej: brokuły, kalafior lub cukinia. Samo gotowanie jest całkiem proste. Kawałek wybranego warzywa jest gotowany na parze lub w wodzie do miękkości. Następnie należy go zmielić lub posiekać blenderem. Puree należy schłodzić do temperatury ciała przed karmieniem.
W rzadkich przypadkach żywność uzupełniająca zaczyna się od owsianki, ale trzeba wybrać bezmleczną, są mdłe, ale to nie jest powód, aby „poprawić” smak. Dla pierwszego znajomego odpowiednie są płatki bezglutenowe: gryka, kukurydza, ryż. Wybrane płatki są mielone do stanu mąki i parzone.
Ilość żywności uzupełniającej
Karmienie uzupełniające zaczyna się od 1/2 łyżeczki, stopniowo zwiększając porcję, uważnie obserwując stan dziecka. W ciągu 10 dni wielkość porcji zwiększa się do 80 gramów, dziecko przyzwyczaja się do wprowadzonego produktu przez tydzień, a następnie proponuje nowy. Jeśli dziecko nie chce jeść oferowanego pokarmu, nie ma potrzeby zmuszania, dziecko ma prawo wybrać, co jeść. W takim przypadku oferowane jest coś innego i możesz spróbować dać produkt, który Ci się nie podoba w ciągu miesiąca.
Zdrowe dziecko musi być wprowadzane do nowej żywności w przerwie między szczepieniami. Negatywna reakcja może pojawić się nie tylko na samym produkcie, ale także na jego ilości, więc nie możesz próbować karmić jak najwięcej, nawet jeśli dziecko o to poprosi.
